Don Kişot

 

  Son zamanlarda en çok sevdiğim kelime oldu ironi. Kelime oyunları yapmayı bürokrasiyi tanımakla bırakmıştım ama oyunlu kelimelerden oluşan ve içinde sayısız hayat barındıran o hikayelerden vazgeçemezdim. Neden mi? Çünkü Don Kişot'un değil, Miguel de Cervantes Saavedra'nın kiminle savaştığını merak ettiğim için. Hikayeyi bilir misiniz? Peki ya Cervates'in yaşadıklarını. Gerçi o kadar büyük bir güç içerisinde tutsak edilmek ve kendini ifade edememek çok çok zor bir durum. Merkeze biraz daha yakın olup devrin liderleri ile görüşseydi kurtulabilirdi belki ama o zamanda bize öldükten sonra her sanatçının yaşadığı gibi bir ironiyi yaşatamazdı. İnsan algısı ile alakalı bu durum ama neden her algı açılmak için bir acı bekliyor ki? Tarihe sitem dolu sözler gibi olmasın, yanlı-şşş anlaşılmasın. Çünkü at gözlüğü takan insan modelleri olmadık, oldurmadık. Yeteri kadar acılanamayan insanların algısına hitap etmiyoruz zaten. Carvantes'in hayatını araştırın. Sonra bu olayı sadece günümüze uyarlayın. İnsanlığın oluşturmaya çalıştığı bir medeniyetin ayak izleri arasında, toz bulutundan boğulan insanların çığlıkları gibi değil mi?

Süvari Kenan