SOBE

Hayat bir oyunla başlar ve nasıl gelirse gelsin oyunla gelir sonu. Karşı cinsten iki kişinin oyunudur var eden hayatı. Ama yatakta, ama halıda, ama bangoda… oyundur oynanan ve başlatır yeni bir hayatı dişi olan.kimi zaman beklenen, kimi zaman kazara, kimi zaman istenmeden gelendir dünyaya.

Başladığı gibi oyunla devam eder hayat. Acıkan bebek, ağlar doysun diye karnı. Yanlızlıktan sıkılır diye sonra, annesiyle, babasıyla ve onların hayatlarıyla oynamaya başlar. Eğer Amerika’da doğmuş ve uzay gemileriyle oynamışsa çocuk, adı Neil Armstrong olur. Ama yok Türkiye’de doğmuş, mahallesindeki ötekilerin çocuklarıyla koşturmuşsa asfaltsız sokakta adı Deniz Gezmiş olur. Kızsa şayet, bebektir, mutfak malzemesidir, ütüdür oyuncağı. Arabalarla oynatmazlar kız çocuklarını. Onlar kızdır, gidememelidirler çünkü. Ne olursa olsun kalıp hizmet etmekle yükümlüdürler bir kere. Çocuk erkekse iş başka. Silah tutuşturulur eline, asker oyuncaklar sonra, bir de arabalar var tabi. Özgür olur küçük adam, atlar arabasına, silahı elindedir ya ondadır tüm güç. Kuvvetin kabası da işlenir böylece zihnine.

Büyümeye başlar insanoğlu (İnsan oğlu deriz insan evladı yerine, güç oğlan olana verilmiştir çünkü oyuncak tabancayla birlikte.) Kız çocuk annesinin öğütleri üzerine ağır hatunu oynar, erkek olan, babasından kaptığı kadarıyla çapkınlık taslar. En doğal oyuncular bayanlardır. Yaş iken eğilirmiş ağaç. İşte bu misal, daha ergenlikte başlar oynamaya bayanlar. Arkadaşında kalmak ya da dışarıya çıkmak için sınırsız senaryodan birini seçip oynamaya başlar.erkeklerde durum vahim, tek karakter vardır oynanacak. O da “ Dünyayı Kurtaran Adam”

Ömrü boyunca oynar insan. İster kız olsunister erkek. Oyuncakları yerleştirir mesleğini hayaline. Oyuncakları yontar kişiliğini. Kapanınca devri allı pullu, renkli bebek ve plastiklerin, insanlar alır yerini oyun ettiklerinin.

Nasıl gelirse gelsin oyunla gelir ölüm. Astımsa nedeni, büyük ihtimal sigarayla oynadığı oyundur.Hıv pozitifse aşk oyunudur. Kazaysa, dalmıştır muhakkak oyuna. Başı da ortası da sonu da oyundur ya hayatın, ondan der şair “ Dünya bir tiyatro sahnesi, bizse oyuncularız” diye…

                                                                                                      Yelda ARITAŞ