KAR ADAM, SEVDA MEVSİM

Yazan: -

   Hoş geldin...Öyle iyi ettin ki onca zamanın üstüne..Tüm şeffaflığın ve özlenmişliğinle geldin...Nicedir bu denli aydınlık olmamıştı etraf..Yokluğundan kalan, yokluğunun sebebi olan ne kadar karanlık varsa sarıverdin hepsini bembeyaz bir huzurla...
       Gidişinin yağmurlarıyken gözyaşlarım, kalbimin en beyaz duasıydı gelişin...Ne iyi ettin...Hemen gitme n'olur!!! Doya doya bakayım sana...Dokunmadan...Başka ellerin dokunmuşluğuna aldırmadan sadece gördüğüm , özlediğim kadar temiz halinle hissedeyim seni...Zira bu bile titretir içimi...En sıcak pişmanlıkların üstüne geldin sen...Sana baktım...Her yerdeydin....Öyle sarmıştın ki ağaclarımı, yollarımı, çatımı...sanırsın ki hiç gitmemişsin de biz hep aynı mevsimin sevdasıyla ısıtmışız birbirimizi...

     Ne iyi ettin...Geldin...Yazdan kalma yangınımı alt üst ettin...Ne meretsin  giderken yakıyorsun, yakışını yine kendin söndürüyorsun..Bir senim var ...başka bir sen için yalnız kalışımda yeni bir sen ile yeşeriyorum gidişinle erişeceğim baharlara...Sen ; güneşinle kurttuğun yapraklarıma karının suyu ile can verirken ,her gidişindeki yalnızlığıma yeniden gelişenle hayat verenim....Takvim takvim...Gün gün saydığım, mevsim mevsim yaşadığımsın...Gelişlerinden beyaz...huzur...

     Kapılarda karşıladığım...Camların ardından izlediğim...Benim dokunmaya kıyamadığım mevsimim...Sen yollarıma serilmişken, yatağımın başucundaki camda buğu buğu seyredilmişken...ayak izleriyle çamurlaştımışlar ya seni,,, nasıl da eritmiş yok etmişler...Elden ele fırlatmışlar seni topak topak, şeklini değiştirmişler adamım, ruhu kadar teni beyazım..Şeklini değiştirmişler...boynuna bir yular dolamış,kömür çalmışlar güldürmeye çalıştıkları dudaklarına...bir havuçla uzattıkları burnunla kardan bir pinokyo yapmışlar seni olur olmaz yerlerde, günah bahçelerinde...Sen hareketsiz, bi çare teslim olduğun ellerde adının değiştirilmesine tepkisiz kalırken bir fotoğraf çekip koymuşlar boş bir çerçeveye..

    Beyazım...Kar ruhlum...Adamım...Her takvim bir mevsimken bana,, ben her mevsim başka severken seni...Ne çok kişi beklemiş gelişini...Bakmaya çekinirim şimdi penceremden...Seni görmeyi kaldırmaz yüreğim..gözbebeklerim taşıyamaz gidişine sebep olan halini...

   Bir benim sokağımda ol...Bir benim balkonumda eri...Bir benim omuzlarıma yağ, dua dua lapasıyla...Bir beni üşüt...ısıt yada...Bir benim beyazım ol...Öyle gel...Yeniden gel...Dua kadar kar, kar kadar sen olarak gel...

                                                                                                     LOCA....
 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Girdap

Yazan: -
Benim böyle uzun bir zaman kalemime küsmek gibi denyoluklarım vardır. nedenini sebebini sorgulamadığım aptalca zamanlar içerisinde bir girdapın içerisinde gibi yaşadığım ve saman tadı aldığım dönemler olur genelde bu zamanlar. E saman tadı nasıl anlatılsın ki? kendinden olanı anlatabilen içinden geldiği gibi yaşamaya çalışan bir insan tanesi olmak bu dönemde çok zor. bu istisnasız herkesin ortak problemi sanırım. nereden mi biliyorum. Saman tadında yaşanılan zamanlarda yapılan en güzel şeylerden birisi gözlem yapıp koku almak. çevrede yaşayan insanların hepsinin bir sirkin içerisinde esir olmuş canlılar gibi yaşaması, cabası. derdim ne ki amq bişeyler sürekli beni buraya itiyor inanın bilmiyorum. deli saçmalaması yada sözlü kelimeler ile insanlara anlatılamayan şeylerin litrelerce alkol içtikten sonra kusulması gibi bir şeymi inanın onuda kestiremiyorum.  yaşanmışlıklara çok yakın hikayeler anlatmışlıklarımda vardır. ahmeti orhan yapar bir hikaye uydururum ve bişeyler yazmanın aptalca
Devamı

Düşündüğünüz her şeyin gerçek olma ihtimali.

Yazan: -
Sapanla ejderha vurmak isteyenlere. Ne kadar hızlı giderse gitsin yada ne kadar yavaş olursa olsun zaman herkes için aynı akıyor. Bir ejderha ne kadar hızlı uçarsa taşa çarpma ihtimali o kadar çok artar. taş zaten istesede ona çarpamaz. Düşündüğünüzün her şeyin gerçek olma ihtimalini bir anlık düşünsenize. Zihniniz nerelere gidecek? En sonsa ne bulacaksınız mesala? Aklınıza takılan onca şeyi kurcalamadan aklınıza ilk gelen şeyin izinden gidin. Ne kadarda bir döngüyü aynı yere gelerek tamamlıyorsunuz? İlk aklınıza gelen ne kadar arkalara gidebildi? Eninde sonunda o kendini yiyip bitirdiğin düşüncelerin, o kafana takılan devlet politikaları yada sosyal ortam kuklalarının dışında kaldığın bir andan daha çok masumane bir düşünce gibi kalıyor vicdan azabı. ilk yüzleşilecek yer. aklına ne geliyorsa gelsin yada ne kadar, bir kukla gibi, bir sandalyede oturup, kendinden uzaklara gitmek için çevrendeki diğer oyuncakları kullanırsa kullansın insanoğlu. kaçamazsın.  Oraya ne sokacağınıza dikkat e
Devamı

Unutulmaz Film Karakterleri | Cilalı İbo

Yazan: -
Resim
CİLALI İBO Canlandıran: Feridun KARAKAYA Kaleminden g elen: Ö. Lütfü AKAT Yöneten: Ö. Lütfü AKAT      Mehmet Dinler, Osman Seden, Yılmaz Atadeniz ve Bülent Oran gibi yeşil çam ustalarınca da dillendirilip kayda alınmıştır maceraları. Fakat onun ilk yaratıcısı Ö. Lütfü Akat ve Feridun KARAKAYA'dır. Yeşil çamın unutulmaz klasikleri arasından günümüze kadar gelen fakat son günlerde unutulmaya yüz tutan bir mazi ile aramızda barınmaktadır. Zaman zaman bazı televizyon kanallarında tekrar ekranda ki yeri ile buluşmaktadır.  Maceraları Cilalı İbo Maceralar Peşinde 1986 Cilalı İbo Beni Anneme Götür 1985 Cilalı İbo Casuslar Arasında 1959 Cilalı İbo Teksas Fatihi 1971 Cilalı İbo Yıldızlar Arasında 1958 Cilalı İbo Yetimler Meleği 1971 Cilalı İbo Ve Kırk Haramiler 1964 Cilalı İbo Ve Tophane Gülü 1959 Cilalı İbo Perili Köşkte 1963 Cilalı İbo Kızlar Pansiyonunda 1963 Cilalı İbo İstanbul Kaldırımlarında 1968 Cilalı İbo Zoraki Baba 1961 Cilalı İbo Rüyalar Aleminde 1962 Cilalı İbo Kadın Avcı
Devamı