Unutkanlık

Kararmış ortalık... İnsan gözü ile görülemez olmuş, göz önünde yaşanan hiç bir duygu. Sararmış sevgiler. Pembeleşinceye kadar kızartılıp, tüm vitamin değerinin kaybedilme olasılığına karşın, karşılıksız bir mide bulantısı bırakmış gerisinde...

Karanlığın göbeğinden geçerken uğramış hatıralar, zihne... Engellenmiş aşklar ve ardından alınlarında pişmanlığın simgesini taşıyan kararlar, kararsızlıklar bir bakış atmış duygusal görünmezliklere...

Görülmeye görülmeye unutulmaya göğüs germiş verilen sözler, vadedilen hayaller... Yaşanmaya yaşanmaya pas tutmuş heyecan dedikleri ara sıcak bir duygusal bağımlılığın dibi...Gömüldüğü yerde unutulmuş kör bir savaş baltası gibi...

Işıldamış ortalık... Kelimeler cümlelerle sevişmiş, içte içe... Tüm insanlığın şahsına münhasır iç seslerinde...Hatıra gelmemiş, karanlıkta yaşananlar.. Bir ışıldamış ortalık... Gözün  görebildiği her şeyle; bir duvarla, hatta aynayla avutmuş kendini insanlık... Gönlün görebildiği ise ezeli bir karanlık. Unutulmaya dahi sadakatle, zifiri karanlıkta dahi hoş görü ve sevgiyle, gönül;  koymuş başını sol yanına... Kalbinin sesiyle yol almış, senden uzak unutulmuş rüyalara...

Patikli Süvari