Bay Dekırsın çıkmazı | 2

Kendimce belirlediğim periyodik bir takvimin ilk aşamasındayım. Hayatım boyunca karşıma hiç çıkmamış ama her zaman insanların en büyük sorunu olan bu soru ( Karşı cinsin onu gerçekten sevip sevmediğinin soru işareti ) ellerimde beliriverdi birden. Linda'nın öğrenmek istediği aslına bakarsanız biraz daha derin bir konuydu. Soru kendi içindeydi. İnsan ilişkilerinde iki bilinmeyenli bir denklem her zaman için iki bilinmeyenli bir denklemdir. Bir taraf keskin ve kararlıdır. Diğer taraf hep karşı tarafı kopyalayarak devam eder ilişkisine. Ama bu çift devamlılığı yakalayabilmiş sadece. Sorun büyük değil. Hastalıklı bir ilişki gibi sadece seks üzerine kurulmuş bir ilişkiden farksız. Ama ikisininde bu yönde hiç bir eğilimi olmamış. Aşkın oluşması için gereken o ritüel hep birisinde eksik kalmış. Linda bir keresinde bar çıkışında öpmek istemiş ama bunun sadece alkolün verdiği bir etki olduğunu düşünen Peter çekmiş kendini. Linda o anda aşık olduğunu yine alkollüylen itiraf etti çoktan. Zaten sorun en başından beri Peter'i çözmekti. Linda'nın ki sadece bir kadınlık iç güdüsü. Durumunu her an değiştirebilir. Sürekli gelen ataklar halinde gelgitlerde. İşin özünde, yaşımın verdiği deneyime dayanarak ikisininde bir birine aşık olduğunu ama ikisinde hayatı mantığı ile yaşayan insanlar olduğunu söylemek isterim. Tabi ki sadece kendime. Müşterilerime bu durumu kanıtlamak zorunda kalmadığım meslek falcılık olurdu herhalde. Kutsallığın inandırıcılığında gelen insanlara görüyorum diyerek baktığım küreden onların yansımasına konuşurdum. Yalan söylemiş de olmazdım herhalde onların yansımasına bakarken. Gördüğüm bir keriz orada işte.
Durumun basit oyunlar ile çözülemeyeceği Linda'nın bana gelişinden zaten belli. Aslına bakarsanız belirlediğim periodik takvim sadece onları izlemekti. Ama hangi şartlar altında. İkisininde birbirlerine olan gözlemleri çok başarılı. Daha önce ki uzaktan izlemlerim de varabildiğim tek kanı  bu. Onların hayatlarına bir şekilde girmeliydim. Önce en basit yolla, Peter'ın yanına yerleşerek çözümlemeye ulaşabileceğimi düşündüm. Bu benim mesleğimin jubilesi kıvamında bir bir iş olduğundan kendi kendime kaşınıp çok basit olacağı için en zor yolları aramaya devam ettim. Bulamadım. Ama sonsuzluğun içine adını yazdırabilecek bir şey bu kadar da basit yolla çözülemezdi. Her zaman bilinmezliğin gelgesinde olması gerekeni aydınlatmak için yaptığımız bu çalışmalar sonuçlarının neler getirebileceğinin soru işaratini gösterdi bana. Sonuç başarılı olsa bile neticede ulaşacağımız bilgi ve bunun formülü herkes tarafından kullanılabilir bir hal alacak. İçenden çıkamadığım durumun asıl soru işareti bu işte. Düşen gölgesinin her noktasında başka bir soru işareti. Linda'ya, bütün cesaretimi toparlayıp, geri çekilmek isteyeceğini sorudum. Cevap kesin bir şekilde hayırdı. Yine en büyük düşünce alanım, yürüyüş yolumdayım. En son buraya geldiğimde dünya üzerinde hala bir savaş hakimdi. Böyle parkta oynayan çocuklar görmek yerine ellerinde bidonlarla su almaya koşan insanlar vardı. Aklıma takılan bu farklı iki an bana neyi anlatmaya çalışlıyor olabilir? İkisininde ortak noktası ney olabilir ki? Buldum galiba. Doğallık. Doğa. İnsanlar aslında doğanın yapısını bozmuyor. Sadece kendilerini ondan büyüdükçe uzaklaştırıyorlar. Zor şartlar halinde ise yine en doğal hallerine dönüyorlar. Kavga etmekte doğal bir olay ama sınırları bilerek. Şimdiki gibi komple ortadan kaldırarak değil. Linda'ya bu durumu nasıl anlatabilirim? Savaşı hiç görmeyen ve buna ragmen savaşta babasını kaybetmiş birisine. İşin köklü tarafı ben bu ikilinin arasındaki soru işaretini çoktan çözdüm ama sonrası. Bundan sonrası yapaylığın bir adım ilerisi. Çünkü insanlar öğrendikçe aslına bakarsanız kaybediyorlar. Linda'nın, Peter'la olan soru işaretini şöyle çözdük...

Devam edecek.