Unutulmaz Film Karakterleri | Cilalı İbo

Yazan: -
CİLALI İBO


Canlandıran: Feridun KARAKAYA

Kaleminden gelen: Ö. Lütfü AKATYöneten: Ö. Lütfü AKAT
     Mehmet Dinler, Osman Seden, Yılmaz Atadeniz ve Bülent Oran gibi yeşil çam ustalarınca da dillendirilip kayda alınmıştır maceraları. Fakat onun ilk yaratıcısı Ö. Lütfü Akat ve Feridun KARAKAYA'dır. Yeşil çamın unutulmaz klasikleri arasından günümüze kadar gelen fakat son günlerde unutulmaya yüz tutan bir mazi ile aramızda barınmaktadır. Zaman zaman bazı televizyon kanallarında tekrar ekranda ki yeri ile buluşmaktadır. 

Maceraları

Cilalı İbo Maceralar Peşinde 1986Cilalı İbo Beni Anneme Götür 1985Cilalı İbo Casuslar Arasında 1959Cilalı İbo Teksas Fatihi 1971Cilalı İbo Yıldızlar Arasında 1958Cilalı İbo Yetimler Meleği 1971Cilalı İbo Ve Kırk Haramiler 1964Cilalı İbo Ve Tophane Gülü 1959Cilalı İbo Perili Köşkte 1963Cilalı İbo Kızlar Pansiyonunda 1963Cilalı İbo İstanbul Kaldırımlarında 1968Cilalı İbo Zoraki Baba 1961Cilalı İbo Rüyalar Aleminde 1962Cilalı İbo Kadın Avcısı 1964Cilalı İbo Almanya'da 1970Cilalı İbo'nun Çilesi 1960

Feridun Karakaya (d. 1928, İstanbul - ö. 24 Nisan 2004, İstanbul). Tanınmış bir komedi oyuncusudur.
1955 ve 2002 yılları arasında pek çok film ve tiyatro eserinde rol oynamıştır. 1960 ve 1970'li yıllarda pek çok filmde canlandırdığı "Cilalı İbo" karakteri ile hafızalara kazınmıştır. 76 yaşında kalp krizinden ölmüştür. Zincirlikuyu mezarlığında gömülüdür. Molière 'in oyunlarında oynadığı rollerle Türkiye'de Fransız kültürünün tanınmasına sağladığı katkılar dolayısıyla Fransa tarafından Legion D'Honneur Nişanı ile ödüllendirilmiştir. Sahnede oldukça dinamik, canlı performansıyla ve kendine özgü sempatik konuşma tarzıyla hatırlanmaktadır. Oğlu Cem Karakaya da babası gibi aktördür.

2007 yılında İstanbul, Beykoz Belediyesi tarafından açılan tiyatroya Feridun Karakaya'nın adı verilmiştir.
Ömer Lütfi Akad, (d. 2 Eylül 1916, İstanbul - ö. 19 Kasım 2011[1]) Türk yönetmen.
Türk sinemasının "koca çınarı" olarak bilinen Akad, Fransız Sainte Jeanne d'Arc Okulu, Galatasaray Lisesi, İstanbul Yüksek İktisat ve Ticaret Okulu Maliye Bölümü'nü bitirdi. Tiyatro ve sinema yazıları yazdı. Sema Film'de mali danışmanlık ve yapım yönetmenliği yaptı. 1947 yılında Seyfi Havaeri'nin Damgafilminde yönetmenliğe başladı. 1948 yılında Vurun Kahpeye ile başladığı yönetmenliğini halk masalları uyarlamalarıyla sürdürdü, polisiye filmleriyle sinema dilini geliştirdi. Kendinden önceki sinemacılardan farklı olarak sinema tekniği ve diline yeni bir anlayış getirdi. Belgeseller çekti, senaryo yazarlığı yaptı.Işıkla Karanlık Arasında adlı Deneme Biyografisini yazdı. Türk sinemasının başlangıç ve gelişim kesitinin görülebildiği ilginç bir denemedir.



Kaynakwww.sinematurk.comhttp://tr.wikipedia.org














Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Girdap

Yazan: -
Benim böyle uzun bir zaman kalemime küsmek gibi denyoluklarım vardır. nedenini sebebini sorgulamadığım aptalca zamanlar içerisinde bir girdapın içerisinde gibi yaşadığım ve saman tadı aldığım dönemler olur genelde bu zamanlar. E saman tadı nasıl anlatılsın ki? kendinden olanı anlatabilen içinden geldiği gibi yaşamaya çalışan bir insan tanesi olmak bu dönemde çok zor. bu istisnasız herkesin ortak problemi sanırım. nereden mi biliyorum. Saman tadında yaşanılan zamanlarda yapılan en güzel şeylerden birisi gözlem yapıp koku almak. çevrede yaşayan insanların hepsinin bir sirkin içerisinde esir olmuş canlılar gibi yaşaması, cabası. derdim ne ki amq bişeyler sürekli beni buraya itiyor inanın bilmiyorum. deli saçmalaması yada sözlü kelimeler ile insanlara anlatılamayan şeylerin litrelerce alkol içtikten sonra kusulması gibi bir şeymi inanın onuda kestiremiyorum.  yaşanmışlıklara çok yakın hikayeler anlatmışlıklarımda vardır. ahmeti orhan yapar bir hikaye uydururum ve bişeyler yazmanın aptalca
Devamı

Düşündüğünüz her şeyin gerçek olma ihtimali.

Yazan: -
Sapanla ejderha vurmak isteyenlere. Ne kadar hızlı giderse gitsin yada ne kadar yavaş olursa olsun zaman herkes için aynı akıyor. Bir ejderha ne kadar hızlı uçarsa taşa çarpma ihtimali o kadar çok artar. taş zaten istesede ona çarpamaz. Düşündüğünüzün her şeyin gerçek olma ihtimalini bir anlık düşünsenize. Zihniniz nerelere gidecek? En sonsa ne bulacaksınız mesala? Aklınıza takılan onca şeyi kurcalamadan aklınıza ilk gelen şeyin izinden gidin. Ne kadarda bir döngüyü aynı yere gelerek tamamlıyorsunuz? İlk aklınıza gelen ne kadar arkalara gidebildi? Eninde sonunda o kendini yiyip bitirdiğin düşüncelerin, o kafana takılan devlet politikaları yada sosyal ortam kuklalarının dışında kaldığın bir andan daha çok masumane bir düşünce gibi kalıyor vicdan azabı. ilk yüzleşilecek yer. aklına ne geliyorsa gelsin yada ne kadar, bir kukla gibi, bir sandalyede oturup, kendinden uzaklara gitmek için çevrendeki diğer oyuncakları kullanırsa kullansın insanoğlu. kaçamazsın.  Oraya ne sokacağınıza dikkat e
Devamı