Gariptir Kadıköy sokakları…
Hem kendinizden birilerini görürsünüz, kaldırımlarla savaşan, hem de sizden çok uzak olanları. Bu yüzdendir, sonradan gelenlerden olsanız da, sokaklarında büyümüş gibi hissetmeniz kendinizi.
Kaldırımları birbirine yakındır. Kucaklayıverirsiniz iskeleyi. Uzakları kanınıza işler de, yine de hiç birşeyden uzak kalmazsınız.
“Bi milyooooon!” verseler de, elinizin tersiyle iteleyiverirsiniz.
Kadıköy’ün sokaklarında yalnızlık kaçınılmazdır. Kaçtığınız yolun sonunda da Moda’yı bulursunuz.İstanbul’un İstanbul’u, Moda’yı koynunda saklar. Bir sevdiniz mi Moda’yı da zaten, başkasıyla yetinemezsiniz.
Hele kedileri yok mu? İlk görüşte ciğerinizi okurlar.
Moda’da çıkarırsınız ayakkabılarınızı, yalın ayak barlar sokağından süzülüp, çarşıda nefesinizi yakalayıp, rıhtımda sabahlarsınız da, yine de birşeycikler olmaz. Olsa olsa, bir amca gelir yanınıza “Ayakkabı alayım mı kızım sana?” der.
Gariptir Kadıköy sokakları…
Muhabbeti, müziği eksik olmaz.
Geçmişi kabullendiğiniz yerdir.
Kolay mı? Bir Cemal Süreya geçmiş bağrından.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Girdap

Düşündüğünüz her şeyin gerçek olma ihtimali.

Unutulmaz Film Karakterleri | Cilalı İbo