Çocuklar anarşizmi hiç sevmezler.

Aslında çocukların bu durumdan pek bir haberleri yok tabi. Onu sevememelerinin sebebi annelerinin sevmemesi. Dünyaya gelemeyince bebeklerde tabi doğal olarak bekledikleri yerden kızıyorlar sanırım.. Şaka maka çocuk yapmak ciddi bir iş. Bir resmiyet gerektirebilir. Ya hani 1 yıl sonra al sen baba oldun demek değil anlatmak istediğim. Kime sorsanız bu durumda bir anormallik arar. Bu biraz daha öpüşürken gözlerinizi kapatmanız gibi. Sizi bilmem ama benim için çok kutsal. Dudaklarının sıcaklığını hissetmek ve kendini ona teslim etmek. Bebek yapmakta böyle bir şey olsa gerek. Tabi planlı bir evlilik doğrultusunda yapılması her zaman en iyi sonuçların alınabileceği düşünülen bir yöntemdir. Neden kimse anarşist bir adamla evlilik planı yapmak istemezin cevabıda bu aslında. Sabah dokuz akşam altı çalışılan bir işte her zaman daha mı mutlu olur insan. Yoksa bu sadece üstünden riski atmak mıdır? Kadınlar neden benim için buna bile katlanabiliyor demeyi seçmektense, yanında aç olma ihtimalini kabullenerek duramaz. O adam mal mı amına koyim açlıktan ölcek? Yoksa herşeyin altında beni bırakır korkusu yada bana sahip çıkamaz endişesimi yatıyor. Mağarada yaşadığımız zamanlarda işler daha mı basitti. Hayır tabikide. Avı en iyi avlayan alırdı istediğini. Şimdi de öyle. Karnını doyurma endişesi değil bu sanırım. Çocuğun karnını doyurabilir garantisi. Haklılar mı? Sırf kendi çiçeğinin yetişmesi için saksıda kendiliğinden çıkan otları koparan adamları seviyorsanız haklılar diyebilirsiniz. Ama otlarında o toprağın içinde olduğunu zaten biliyorsanız görmek için gözlerinizi kullanmıyorsunuzdur zaten...