Başarı

Başar. Nasıl olursa olsun başar. Gerisi önemli değil, değil mi? Toplumdaki statünü kazanmak için o başarıyı yakalaman lazım diyorlar. Şahsen ben bu şekilde bakmıyorum olaya başarısız bir yazar olarak sıfatlandırmak benim için daha ideal. Özellikle bazı zamanlar kendimi yazar olarak bile nitelendirmiyorum. Ee sen ne iş yapıyorsun sorusunun cevabı e hiiç öyle felan gibi oluyor. Oysaki bir belediyenin ikincisini düzenlediği bir yarışmadan birincilik almak gibi bir özelliğim olsaydı belkide bu kendiliğinden reklamını yaparak insanlar arasında bir algı oluşuracak ve he o mu yazar o ya felan diye geçecekti. Genelde "insanların psikolojileri ve ilişkileri arasında bir şeyler yazmak için önce kendi psikolojisini ve ilişkilerini düzenlemesi gerek" kısmını es geçerek bilmediğim onca şeyi yazmam benim en büyük aptallığım ayrıca. Kendi yakın arkadaşlık ilişkileri içerisinde bile bir çok şeyi görmeyen bir aptalın aptallığı. Ya hani o kadarda çok kendime yüklenmemem gerek felan gibi cümleler yazarken kafamın içerisinden geçsede yok abi hak ettim ben bunu. Geçen gün aptalın birisi ya oğlum neden her boku internete yazıyorsun dedi. Bu şekilde iletişim kurabiliyorum sanırım. Ama bunu ona o zaman konuşarak anlatamadım tabi. Ya varya aslında bir kalem bir defter alıp insanlarla sadece yazarak anlaşmak istiyorum. Ayrıca bundan da çok tatlı bir aşk filmi çıkar. Burda dursun bu konuda. He bir de ne diyordum başardı dimi. Bir çok insan bir çok şeyi başardı. Kimi üniversiteyi kazandı. Kimi sevgilisine ev aldı. Kimi kendi işini kurdu. Kimi dağları deldi. Kimi ölüme gitti. Ölmekte bir başarı. Hele hele kendi kendini öldürmek ap ayrı bir başarı. Unutmak bir başarımı peki. Neyse bu konu kilit ve benimle alakalı. Özgürlük güzel bir şey. İnsanın karakterini ortaya çıkarıyor. Baskı ve zorunluluk olmadığı zaman kendi kafanıza göre rahatça hareket edebiliyorsunuz. He ben rahatmıyım. Cık. değilim. Uyanık kaldığım zamanlarda (Çok fazla uyuduğum söylenemez) aklımın bir köşesinde sürekli o var. Hele birde kaktüsleri sulamak var. Ki onu hiç sormayın. Sorun sulamak değil. Her gün büyüyüşünü birlikte izleyememek. Eski karısı tatilde, bende evde çocuklarla oturuşmuş baba gibi hissediyorum kendimi. Komik ama. Ama en komik yer spor salonu. Aynanın karşısında garip sesler çıkarak vücuduna bakıp çalışan insanları izlemek çok komik. He gülüyormuyum tabiki hayır standart bir şekilde suratım asık. Bıyıklarımdan aşağı asılan şeytanlar var. He benim spor salonunda ne işim var derseniz bende bilmiyorum ki. Bu arada başarıdan bahsediyorduk ya biz. işte onlarda başarmış. Neyse ya.  Ne olursa olsun ama her zaman aşkın ve sevginin kazandığı bir dünyada yaşamak dileği ile. 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Girdap

Düşündüğünüz her şeyin gerçek olma ihtimali.

Unutulmaz Film Karakterleri | Cilalı İbo