Tuvaldeki izler/Vincent Van Gogh

Yazan: -
Patates Yiyenler
Hollandalı ard izlenimci ''mutsuz'' bir ressamdır.Resim kariyerine 1880 yılı itibariyle başlamış,genellikle çalışmalarında soluk ve koyu renkler kullanmıştır.Sonralarında izlenimci ve ard izlenimci sanat akımlarından etkilenip renklerini biraz daha açmıştır.''Aslında tek anlamadığım şey sanatı belli sınırlar çizerek icra etme kısmıdır.Sanatsa eğer bu,evrensel ise eğer ve düş gücüyse her şey 'sınır' ne saçmadır.''Sınırı aşıp,özgünlüğünü yaratmayı başarmıştır.Son sözleri her ne kadar ''Mutsuzluğum sonsuza kadar sürer.''olmuşsada çalışmalarını inceleyince mutsuz bir insanın bile yer yer mutluluğu hayal ettiğini görebiliriz.Patates Yiyenler isimli tablosunu çocukluğumdan beri oldukça severim.Büyük bir hüzün anlatır,yoksulluk ve tek masa etrafına toplanıp patateslerini paylaşıp yiyen insanları.Paylaşmayı anlatır,umutsuzluğun içinde bir umut olduğunu ve paylaştıkça ümit edebileceğimizi. Ressam dostu Paul Gauguin ile araları bozulduğu için kulağını kesmiştir.Baktığımızda bir çok insanın,belki bir çok kendini bilmez insanın ''Aptal ve deliymiş herhalde'' yorumlarını duyarız.Bence bay Gogh deli değildi hele ki aptal hiç!Belkide dostluğunu yitirdiği için soyut hissettiği acıyı somutlaştırmak istemişti.Günümüzde milyon dolarlara alıcı bulan en önemli eserlerini ömrünün son iki yılında vermiştir.Tabiki yaşadığı dönemde eserlerini yaratırken kardeşi Theo'dan aldığı maddi yardımlar ile geçinmiş ve çalışmalarına devam etmiştir.Oysa adam yaşasa şimdi zengindi.Bay Gogh, ömrünün son on yılı boyunca yaklaşık 900 suluboya/yağlboya resim ve 1100 karakalem çalışma üretmiştir.Bir sanatçının çıkabileceği en yüksek zirvelerden biridir.Yıllar sonra kardeşi Theo'ya yazdığı bir mektupta çocukluğunu üç kelime ile özetlemiştir''Kasvetli,soğuk ve kısır''.Bu mutsuz adamın yapıtları insanı günler boyu düşündürebilir çünkü;hangi bakış açısıyla bakarsanız,öyle görürsünüz.Bay gogh ömrünün son yıllarına yaklaşırken bedensel ve ruhsal hastalıklarıyla uğraşırken,bir gün kendisini göğsünden vurarak öldürmüştür.Tarihe intihar eden,şizofren,manik depresif hastalıklarına sahip olan bir ressam olarak geçmiştir.Kulağını kesmesi,aşırı alkol kullanması öldüğü tarih itibariyle hakkında konuşmalara sebebiyet vermiştir.
Sevgili bay Gogh,bence sanatçı ''deli'' olmalıdır,evrene farklı bakmalıdır ki olanı olduğuyla değil,özgünlüğüyle yaratabilsin.
Doğum 30 Mart 1853-Ölüm 29 Temmuz 1890

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Girdap

Yazan: -
Benim böyle uzun bir zaman kalemime küsmek gibi denyoluklarım vardır. nedenini sebebini sorgulamadığım aptalca zamanlar içerisinde bir girdapın içerisinde gibi yaşadığım ve saman tadı aldığım dönemler olur genelde bu zamanlar. E saman tadı nasıl anlatılsın ki? kendinden olanı anlatabilen içinden geldiği gibi yaşamaya çalışan bir insan tanesi olmak bu dönemde çok zor. bu istisnasız herkesin ortak problemi sanırım. nereden mi biliyorum. Saman tadında yaşanılan zamanlarda yapılan en güzel şeylerden birisi gözlem yapıp koku almak. çevrede yaşayan insanların hepsinin bir sirkin içerisinde esir olmuş canlılar gibi yaşaması, cabası. derdim ne ki amq bişeyler sürekli beni buraya itiyor inanın bilmiyorum. deli saçmalaması yada sözlü kelimeler ile insanlara anlatılamayan şeylerin litrelerce alkol içtikten sonra kusulması gibi bir şeymi inanın onuda kestiremiyorum.  yaşanmışlıklara çok yakın hikayeler anlatmışlıklarımda vardır. ahmeti orhan yapar bir hikaye uydururum ve bişeyler yazmanın aptalca
Devamı

Düşündüğünüz her şeyin gerçek olma ihtimali.

Yazan: -
Sapanla ejderha vurmak isteyenlere. Ne kadar hızlı giderse gitsin yada ne kadar yavaş olursa olsun zaman herkes için aynı akıyor. Bir ejderha ne kadar hızlı uçarsa taşa çarpma ihtimali o kadar çok artar. taş zaten istesede ona çarpamaz. Düşündüğünüzün her şeyin gerçek olma ihtimalini bir anlık düşünsenize. Zihniniz nerelere gidecek? En sonsa ne bulacaksınız mesala? Aklınıza takılan onca şeyi kurcalamadan aklınıza ilk gelen şeyin izinden gidin. Ne kadarda bir döngüyü aynı yere gelerek tamamlıyorsunuz? İlk aklınıza gelen ne kadar arkalara gidebildi? Eninde sonunda o kendini yiyip bitirdiğin düşüncelerin, o kafana takılan devlet politikaları yada sosyal ortam kuklalarının dışında kaldığın bir andan daha çok masumane bir düşünce gibi kalıyor vicdan azabı. ilk yüzleşilecek yer. aklına ne geliyorsa gelsin yada ne kadar, bir kukla gibi, bir sandalyede oturup, kendinden uzaklara gitmek için çevrendeki diğer oyuncakları kullanırsa kullansın insanoğlu. kaçamazsın.  Oraya ne sokacağınıza dikkat e
Devamı

Unutulmaz Film Karakterleri | Cilalı İbo

Yazan: -
Resim
CİLALI İBO Canlandıran: Feridun KARAKAYA Kaleminden g elen: Ö. Lütfü AKAT Yöneten: Ö. Lütfü AKAT      Mehmet Dinler, Osman Seden, Yılmaz Atadeniz ve Bülent Oran gibi yeşil çam ustalarınca da dillendirilip kayda alınmıştır maceraları. Fakat onun ilk yaratıcısı Ö. Lütfü Akat ve Feridun KARAKAYA'dır. Yeşil çamın unutulmaz klasikleri arasından günümüze kadar gelen fakat son günlerde unutulmaya yüz tutan bir mazi ile aramızda barınmaktadır. Zaman zaman bazı televizyon kanallarında tekrar ekranda ki yeri ile buluşmaktadır.  Maceraları Cilalı İbo Maceralar Peşinde 1986 Cilalı İbo Beni Anneme Götür 1985 Cilalı İbo Casuslar Arasında 1959 Cilalı İbo Teksas Fatihi 1971 Cilalı İbo Yıldızlar Arasında 1958 Cilalı İbo Yetimler Meleği 1971 Cilalı İbo Ve Kırk Haramiler 1964 Cilalı İbo Ve Tophane Gülü 1959 Cilalı İbo Perili Köşkte 1963 Cilalı İbo Kızlar Pansiyonunda 1963 Cilalı İbo İstanbul Kaldırımlarında 1968 Cilalı İbo Zoraki Baba 1961 Cilalı İbo Rüyalar Aleminde 1962 Cilalı İbo Kadın Avcı
Devamı